uengerich و همکارانش در حال برنامه ریزی برای انتقال ژن آنزیم به گل رز و سپس قرار دادن گیاهان در معرض یک ماده شیمیایی هستند که فرآیند آبی شدن را فعال می کند.
تا کنون، بهترین کاری که آنها انجام داده‌اند ایجاد لکه‌های آبی روی ساقه‌های گل‌دار خردل بوده است – که گونگریچ اذعان می‌کند که «این کار بسیاری از مردم را هیجان‌زده نمی‌کند».
Guengerich اکنون در حال کار بر روی وارد کردن این ژن به گلبرگ ها است.
او معتقد است که روند او در نهایت آبی قوی تر از رویکرد Florigene به دست می دهد.
و نه تنها آبی: با دستکاری باکتری ها می تواند سبز، بنفش، قرمز و قهوه ای نیز تولید کند.
قیمت گل رز آبی را می توانید از سایت های آنلاین استعلام گرفته و اقدام به خرید نمایید.
تعجب آور نیست که گل ها سرسختانه در برابر تلاش های ما برای بازسازی کمد لباس خود مقاومت می کنند.
از این گذشته، آنها نمایشی را نه برای لذت ما، بلکه برای بقای خود به نمایش می گذارند – برای جذب حشرات و پرندگان جوینده که گرده های آنها را به دور و بر خود حمل می کنند.
کورنیش که معاون پژوهشی دانشگاه موناش در ویکتوریا استرالیا شده است، می‌گوید رنگ و رایحه شامل مسیرهای بیوشیمیایی پیچیده‌ای است.
«وقتی یک ژن را معرفی می‌کنید و تأثیر غالبی مانند مقاومت به علف‌کش‌ها دارد، آسان است.
اما فقط به این دلیل که شما یک ژن را در مسیر دستکاری می کنید، به این معنا نیست که بقیه مسیر می گوید «OK»».
آینده مهندسی زیستی گل ممکن است در نهایت نه در آزمایشگاه، بلکه در بازار مشخص شود.
دستکاری ژن‌های گل‌ها مانند کشاورزی اصلاح‌شده ژنتیکی خشم را برانگیخته است، تا حدی به این دلیل که خطرات کمتری وجود دارد: به عنوان مثال، میخک‌ها به صورت غیرجنسی تولید می‌شوند و گرده زیادی تولید نمی‌کنند.
با این حال، ممنوعیت محصولات دستکاری شده ژنتیکی، فلوریژن را از فروش میخک های خود در اروپا که نیمی از بازار گل شاخه بریده جهان را تشکیل می دهد، منع کرده است.
با توجه به اقتصاد این صنعت، شکاکان نمی‌پرسند که آیا شرکت‌هایی که هزینه‌های بالای تولید گل تراریخته را متحمل می‌شوند، می‌توانند سرمایه‌گذاری خود را جبران کنند؟ “آیا حاضرید برای یک رز آبی 4 دلار بپردازید؟” مارتن کریسپلز، ژنتیک گیاهی در دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو می پرسد.
“شاید برای یک، اما نه برای 12.”
این شرکت در حال کار بر روی راه‌هایی برای حل مشکل pH چسبنده است – شاید با دستکاری ژنتیکی اسیدیته گلبرگ یا تنظیم مجدد ساختار ترکیبات در واکوئل.
البته هر گونه چنین تغییراتی مستلزم درج ژن های بیشتری است.
اما جان میسون زیست‌شناس، که پروژه را از کورنیش به ارث برده است، اهمیتی نمی‌دهد.
او می‌گوید: «من این واقعیت را دوست دارم که بسیار پیچیده است و به همین دلیل است که ما به آنجا نرسیده‌ایم.
پیچیدگی طبیعت به ویژه زیباست و می توان جایگاه حقیرانه ما را در آن به یاد آورد.
- منابع:
