لیمو عمانی جهرم فقط یک لیمو نیست. این ترکیبی بین لیمو و گلابی است. به همین دلیل بزرگتر از انواع دیگر است. به آن آهک فرانسوی یا لیمو شیرین نیز می گویند.
اگرچه لومیا دارای رنگ زرد است، اما مانند انواع دیگر روشن نیست. تقریباً شبیه رنگ گلابی است. پوست آن فوق العاده ضخیم است.
اگر فکر می کنید لیموی بزرگی مانند لومیا باید مقدار زیادی آب داشته باشد، اشتباه می کنید. آب بسیار کمی دارد و طعم ترش معمولی لیموهای معمولی دارد.
Citron یونانی همچنین به عنوان Corfu Etrog یا به اختصار etrog شناخته می شود. همانطور که از نام آن پیداست، این رقم برای اولین بار در حدود 500 سال قبل از میلاد در یونان کشت شد.
بعداً به چندین کشور اروپایی صادر می شود تا به عنوان پیشکش میوه در آیین یهودیان سوکوت استفاده شود.
یکی دیگر از ارقام لیمو از ایتالیا Interdonato است. این گونه تا حد زیادی در جزیره سیسیل یافت می شود.
لیموی بزرگی است که پوستی صاف و گوشتی تقریباً بدون دانه دارد. اینتردوناتو علیرغم ظاهر دلپذیرش به اندازه کافی برای آبمیوه خوب نیست.
لیمتا یک نوع لیمو بومی آسیای جنوب شرقی است اما در هند و برخی مناطق در دریای مدیترانه نیز رشد می کند. این رقم به دلیل طعم غیر اسیدی آن به لیمو شیرین معروف است.
برای لذت بردن از طعم لیمتا نیازی به آب میوه گیری نیست زیرا میوه را می توان تازه از درخت خورد.
لیسبون یکی از محبوب ترین انواع لیمو است. اگرچه منشا آن پرتغال است، اما این روزها بیشتر در آمریکا به ویژه در ایالت کالیفرنیا و ماساچوست یافت می شود.
لیسبون به دلیل گوشت بدون دانه آن گزینه خوبی برای آب میوه در نظر گرفته می شود.
لیمو مایر اولین بار در اوایل قرن بیستم در چین توسعه یافت. یک رقم دورگه بین لیمو و ماندارین است. به همین دلیل، این گونه اغلب به عنوان لیمو نارنجی نامیده می شود. برخی از مردم به آن لیمو مایلار نیز می گویند.
این رقم برای رشد کمتر مورد استقبال قرار می گیرد زیرا روی درختی متولد می شود که خارهای بزرگی دارد.
با وجود این، تفاله های فینو سیترون آب میوه با کیفیت خوبی تولید می کنند. فینو به نوع لیموی کوچک که حالت اسیدی بالایی دارد طبقه بندی می شود.